cough கரகர karakara (karakara) (6 intr) have a sore throat; be disposed to cough
Usage:
நிறைய வெற்றிலை சாப்பிட்டதால் தொண்டை கரகர என்று இருக்கிறது niṟaiya veṟṟilai cāppiṭṭatāl toṇṭai karakara eṉṟu irukkiṟatu nereya vettale saappiṭṭadaale toṇḍe karakaraṇṇu irukku I have a cough from a sore throat because of chewing betel leaves.
gruff, be கரகர karakara (karakara) (6 intr) (of voice) be hoarse; be harsh or rough; be low
Usage:
அவனுடைய குரல் கரகரவென்று தாழ்ந்து இருக்கிறது. ஆனால் அவன் மிகவும் நல்லவன் avaṉuṭaiya kural karakaraveṉṟu tāḻntu irukkiṟatu. āṉāl avaṉ mikavum nallavaṉ avanooḍa koral karakaraṇṇu taaḻndirukku. aanaa avan rombavum nallavan He has a gruff, low voice, but he's really a very nice guy
Synonyms:
காட்டுத்தனமாக இரு (7 intr) (kaaṭṭuttanamaa iru)