admonishகண்டிkaṇṭi(kaṇḍi)(6b tr)speak with severity or earnestness; reprove; chastize, scold
Usage:
எங்கள் கல்லூரி முதல்வர் இம்முறை மாணவர்களை மிகவும் கண்டித்துப் பேசினார்eṅkaḷ kallūri mutalvar immuṟai māṇavarkaḷai mikavum kaṇṭittup pēciṉār
enga kalluuri prinsipaalu inda more maaṇavangaḷe romba kaṇḍicci peesinaaru
This time, our college principal admonished us students severely.
யார் குற்றவாளி என்று தனக்குத் தெரியாது என்று சந்தேக நபர் சொல்லி, நீதிபதியின் கொலையைக் கடுமையாகக் கண்டித்தார்yār kuṟṟavāḷi eṉṟu taṉakkut teriyātu eṉṟu cantēka napar colli, nītipatiyiṉ kolaiyaik kaṭumaiyākak kaṇṭittār
yaar kuttavaaliṇṇu tanakku teriyaaduṇṇu sandeeha nabar solli, niidibadiyooḍa koleye kaḍumeyaa kaṇḍiccaaru
The suspect utterly deplored the murder of the judge, denying any knowledge of the killer.
கலாச்சார வழிமுறைகளில் நடந்த மாற்றங்களை அவர் கண்டிக்கிறார்kalāccāra vaḻimuṟaikaḷil naṭanta māṟṟaṅkaḷai avar kaṇṭikkiṟār
kalaaccaara vaḻimoreyle naḍanda maaḍrattule avar kaṇḍikkiṭṭrukkaaru
He is constantly fulminating about the changes that have taken place in cultural values.
reproachகண்டிkaṇṭi(kaṇḍi)(6 tr)criticize; blame; censure; reprimand, scold; speak harshly, shame publicly; (inf.) come down hard on s.o
Usage:
ஒரு சிறு தவறு செய்தால் கூட உடனே என் தந்தை என்னைக் கண்டித்துவிடுவார்oru ciṟu tavaṟu ceytāl kūṭa uṭaṉē eṉ tantai eṉṉaik kaṇṭittuviṭuvār
oru cinna tappu senjaa kuuḍa oḍanee engappaa enne kaṇḍicciḍuvaaru
Even if I make a small mistake, my father immediately reproaches me.
