behooveகடைமையாகுkaṭaimaiyāku(kaḍameyaahu)(3b intr)be obliged, be responsible for s.t.; be required to do s.t.
Usage:
பிள்ளைகளை வளர்ப்பது அப்பா அம்மா கடைமை ஆகும்piḷḷaikaḷai vaḷarppatu appā ammā kaṭaimai ākum
puḷḷengaḷe vaḷakkradu appaa-ammaa kaḍame aahum
It behooves the parents to raise their own children (properly).
