flay உரி uri (uri) (6b tr) strip or pull off (skin); whip so as to cause open wounds; excoriate, thrash, give s.o. a beating
Usage:
இடைக்காலத்தில், தியாகிகள் சிலசமயம் சவுக்காலும் சங்கிலியாலும் தங்கள் முதுகுத்தோலை உரித்துக்கொள்வார்கள் iṭaikkālattil, tiyākikaḷ cilacamayam cavukkālum caṅkiliyālum taṅkaḷ mutukuttōlai urittukkoḷvārkaḷ mattiya kaalatte seenda uyir tiyaahi ellaam selasamayam avangaḷooḍa muduhe savukkeyaaleyum sangiliyaaleyum tool urippaanga The medieval martyrs would sometimes flay their own backs with whips and chains.
Synonyms:
விலாசு (3 tr) (vilaasu)
shell உரி uri (uri) (6b tr) remove the shell or covering from, as of peas: shuck
Usage:
பட்டையை உரிக்கவேண்டும் paṭṭaiyai urikkavēṇṭum paṭṭeye urikkaṇum We need to shell the peas.