knock (against) இடித்துக்கொள் (1 tr) iṭittukkoḷ (iḍiccukkoo) (4 tr) strike, bump, or stumble against s.t.; trip on
Usage:
அந்த இருட்டில் அவள் கட்டிலில் மோதிக்கொண்டாள் anta iruṭṭil avaḷ kaṭṭilil mōtikkoṇṭāḷ anda iruṭṭule ava kaṭṭille moodikkiṭṭaa She knocked herself against the cot in the dark.