precede முந்திக்கொள் (1 intr) muntikkoḷ (mundikkoo) (4 intr) be or arrive before the usual or right time; do s.t. before the appropriate time; jump the queue; be an early bird
Usage:
கல்யாண விஷயத்தில் அவன் தன் அக்காவை முந்திக்கொண்டுவிட்டான் kalyāṇa viṣayattil avaṉ taṉ akkāvai muntikkoṇṭuviṭṭāṉ kalyaaṇa viṣayattule avan tan akkaave mundikiṭṭaan He preceded his older sister in the expected order of marriage.