whine சிணுங்கு ciṇuṅku (siṇungu) (6b intr) declare or complain stridently; protest or complain in a childish, annoying fashion; grumble, bleat, carp, cavil, grouse, make a fuss; object to, speak out against, oppose, criticize, moan and groan, whinge
Usage:
ஒன்றுமே சரியில்லை என்று அந்தச் சின்னப் பையன் சிணுங்கிக்கொண்டே இருந்தான் oṉṟumē cariyillai eṉṟu antac ciṉṉap paiyaṉ ciṇuṅkikkoṇṭē iruntāṉ oṇṇumee sariyilleṇṇu anda cinna payyan siṇungikiṭṭe irundaan The little child was whining about how nothing was the way it was supposed to be.
Synonyms:
மூக்கால் அழு (1 intr) (muukkaale aṛu) சத்தம் போடு (4 tr) (sattam pooḍu) புலம்பு (3 intr) (polambu)
ரீங்காரம் செய் (1 tr) rīṅkāram cey (riingaaram seyyi ) (2b intr) produce a sustained noise at relatively high pitch; buzz
Usage:
தொழிற்சாலையிலிருந்து வந்த சத்தம் என் காதுகளில் ரீங்காரம் செய்தது toḻiṟcālaiyiliruntu vanta cattam eṉ kātukaḷil rīṅkāram ceytatu toḻircaalelerundu vanda sattam en kaadule riingaaram senjudu The noise from the factory whined in my ears.