shout ஆர்ப்பரி ārppari (aarbari) (6b intr) cry out; whoop; scream, clamor, yell, utter a loud call or cry, typically as an expression of a strong emotion; call out, roar, howl, bellow, bawl, call/yell at the top of o's voice, raise o's voice; (inf.) whoop, holler
Usage:
இந்தியாவின் வெற்றியைக் கொண்டாட மக்கள் தெருவில் ஆர்ப்பரித்தார்கள் intiyāviṉ veṟṟiyaik koṇṭāṭa makkaḷ teruvil ārpparittārkaḷ indiyaavooḍa veḍriye koṇḍaaḍa makkaḷ teruvule aarbariccaanga The people shouted with joy in the streets to celebrate India's win.
கூச்சல் போடு kūccal pōṭu (kuuccal pooḍu) (4 intr) scream, yell (esp. in case of danger)
Usage:
திருடனைப் பார்த்ததும் எல்லோரும் கூச்சல் போட்டு அவனை ஓட வைத்தார்கள் tiruṭaṉaip pārttatum ellōrum kūccal pōṭṭu avaṉai ōṭa vaittārkaḷ tiruḍane paattadum ellaarum kuuccal pooṭṭu avane ooḍa vaccaanga When they saw the thief they all shouted and made him run away.
கத்திக்கொண்டிரு kattikkoṇṭiru (kattikiṭṭu iru) (7 intr) keep saying s.t. noisily; shout persistently; yell
Usage:
மாப்பிள்ளை வீட்டார் என்ன கத்திக்கொண்டிருக்கிறார்கள்? māppiḷḷai vīṭṭār eṉṉa kattikkoṇṭirukkiṟārkaḷ? maappiḷḷe viiṭṭukkaaranga enna kattikiṭṭu irukkaanga? What are the bridegroom's relatives shouting (about)?