moanமுனகுmuṉaku(monahu)(3 intr)utter s.t. in a low, weak or indistinct voice due to pain, fever, or displeassure about s.t.; groan, sigh, grumble, lament; complain or carry on about s.t.
Usage:
நல்ல காய்ச்சலில் தலை வலியைத் தாங்காமல் அப்பா, அம்மா என்று முனகிக்கொண்டிருந்தேன்nalla kāyccalil talai valiyait tāṅkāmal appā, ammā eṉṟu muṉakikkoṇṭiruntēṉ
nalla kaaccalle tale valiye taangaama `@appaa, ammaaṇṇu' monahi kiṭṭirundeen
Because of the intolerable headache pain, I was just moaning and carrying on.
