incur வரவைத்துக்கொள் (1 tr) varavaittukkoḷ (varaveccukkoo) (4 tr) acquire or bring upon o.s., as dislike, enmity, danger, an unpleasant consequence, etc.
Usage:
நீ எப்பொழுதும் அவனுக்கு முரணாகப் பேசி அவனுடைய கோபத்தை வரவைத்துக்கொண்டாய்! nī eppoḻutum avaṉukku muraṇākap pēci avaṉuṭaiya kōpattai varavaittukkoṇṭāy! nii avanukku eppavum ediraa peesi avanooḍa koovatte varaveccukkiṭṭe? You have incurred his anger because you are constantly contradicting him!
ஆளாகு āḷāku (aaḷaahu) (3b intr (+ NP + dat)) be or become liable to, as s.o.'s hatred, etc.; be subject, as to danger, debts, expenditure, etc.
Usage:
நீ இப்படியே நடந்து கொண்டிருந்தால் நிறையக் கடனுக்கு ஆளாகிவிடுவாய் nī ippaṭiyē naṭantu koṇṭiruntāl niṟaiyak kaṭaṉukku āḷākiviṭuvāy nii ippaḍiyee naḍandu kiṭṭurundaa nii nereya kaḍanukku aaḷaahiḍuve If you go on behaving in this way, you'll incur a lot of debt.