hw{implore வேண்டிக்கொள் (1 tr) vēṇṭikkoḷ (veeṇḍikkoo) (4 tr) beseech; entreat; request; pray, beg, solicit, as for permission, grant, pardon, etc.
Usage:
நீதிபதி தன் மகனை விடுதலை செய்யவேண்டும் என அவன் வேண்டிக்கொண்டான் nītipati taṉ makaṉai viṭutalai ceyyavēṇṭum eṉa avaṉ vēṇṭikkoṇṭāṉ niidibadi tannooḍa mahane viḍudale seyyaṇumṇu avan veeṇḍikkiṭṭaan He implored the judge to release his son.