disperse கலை kalai (kale) (6b tr) cause to go away; get rid of; dislodge enemies; shoo away; break up, split up, disband, scatter, leave, send on separate ways; drive away/off, chase away
Usage:
கூட்டத்தைக் கலைக்கக் கண்ணீர்க் குண்டுகள் வீசினார்கள் kūṭṭattaik kalaikkak kaṇṇīrk kuṇṭukaḷ vīciṉārkaḷ kuuṭṭatte kalekka kaṇṇiir gunḍungaḷe viisinaanga They fired tear gas shells to disperse the crowd
Synonyms:
சிதறடி (6b tr) (sedar-aḍi)
சிதறு citaṟu (sedaru) (3 intr) be or become scattered or strewn; go in various directions
Usage:
பனித்துளிகள் சிதறிக் கீழே விழுந்தன paṉittuḷikaḷ citaṟik kīḻē viḻuntaṉa panittuḷi ellaam sedari kiiḻe viḻundudu The snow flakes dispersed as they fell to the ground.
அகல் akal (ahalu) (1 intr) be dispelled; be sent in various directions; be sent away
Usage:
என் துன்பங்கள் எல்லாம் அகன்றுவிட்டன eṉ tuṉpaṅkaḷ ellām akaṉṟuviṭṭaṉa en tunbamellaam ahaṇḍuḍuccu My sorrow has been dispelled.
கலைந்துபோ kalaintupō (kalenjupoo) (3b intr) go or melt away; break up, be broken up; disband, separate, scatter, dissolve, vanish
Usage:
சிறப்பு விருந்தினர் கூட்டத்திற்கு வராததால் கூட்டம் கலைந்துபோயிற்று ciṟappu viruntiṉar kūṭṭattiṟku varātatāl kūṭṭam kalaintupōyiṟṟu mukkiya peeccaaḷaru kuuṭṭattukku varaadadunaale kuuṭṭam kalenju poocci The crowd dispersed when the guest of honor failed to show up for the meeting.