disjointed be, becomeமுன்பின் தொடர்பில்லாதிருmuṉpiṉ toṭarpillātiru(munpin toḍarpillaama tiru)(7 intr)be loose or rambling or broken (of speech, writing, etc.); be incoherent; fail to make sense
Usage:
அவன் கதையில் சில பகுதிகள் முன்பின் தொடர்பில்லாதிருக்கின்றனavaṉ kataiyil cila pakutikaḷ muṉpiṉ toṭarpillātirukkiṉṟaṉa
avan kadeyle sela pahundi munpin toḍarpillaama irukku
Some parts of his story are really disjointed and incoherent.
ஆட்டங்கொடுāṭṭaṅkoṭu(aaṭṭanguḍu)(6 intr)be or become loose at the joints; be loosely jointed, have play in the joints
Usage:
நாற்காலி ஆட்டங்கொடுத்து உடைகிறதற்கு அச்சுறுத்திக்கொண்டிருக்கிறதுnāṟkāli āṭṭaṅkoṭuttu uṭaikiṟataṟku accuṟuttikkoṇṭirukkiṟatu
naarkaali aaṭṭangkuḍuttu oḍeyalaamṇu irukku
This chair has become disjointed and is threatening to fall apart.
