ashamed (be, feel) வெட்கப்படு veṭkappaṭu (vekkappaḍu) (4 intr) be abashed or embarrassed; be mortified, be shy, be reluctant
Usage:
எங்கள் மாணவர்களுடைய நடத்தையைக் கண்டு நான் மிகவும் வெட்கப்பட்டேன் eṅkaḷ māṇavarkaḷuṭaiya naṭattaiyaik kaṇṭu nāṉ mikavum veṭkappaṭṭēṉ enga maaṇavangaḷooḍe naḍatteye paattu naan romba veḍkappaṭṭeen I really felt ashamed of our students' behavior.
தலைகுனிவாகு talaikuṉivāku (talekunivaahu) (3b intr) grow abject or shameful; hang o's head in shame
Usage:
தொண்டர்களின் நடத்தை தலைவருக்குத் தலைகுனிவாகிவிட்டது toṇṭarkaḷiṉ naṭattai talaivarukkut talaikuṉivākiviṭṭatu toṇḍarngaḷooḍa naḍatte talevarukku talekunivaayiḍuccu The actions of his followers made the leader ashamed.