boastபுளுகுpuḷuku(puḷuhu)(4 intr)exaggerate, tell tall tales; stretch the truth; talk with excessive pride and self-satisfaction about o.s.; brag, crow, swagger, swank, gloat, show off; overstate; (inf.) talk big, lay it on thick, (HS99 \S 2.3.5.1 [19])
Usage:
அவனால் நிஜம் பேசமுடியாது. அவன் எப்பொழுதும் புளுகுவான்avaṉāl nijam pēcamuṭiyātu. avaṉ eppoḻutum puḷukuvāṉ
avanaale nejamee peesamuḍiyalle. avan eppoodum puḷuhuvaan
He cannot speak the truth--he's always boasting and exaggerating.
fibபுளுகுpuḷuku(puḷuhu)(3 intr)tell a fib; lie; tell a white lie
Usage:
கொஞ்சம் இந்தி பேசுவேன் என்று அவன் புளுகுகிறான் என்று நான் நினைக்கிறேன்koñcam inti pēcuvēṉ eṉṟu avaṉ puḷukukiṟāṉ eṉṟu nāṉ niṉaikkiṟēṉ
konjam indi peecuveeṇṇu avan puḷuhiraanṇṇu nenekkreen
I think he was fibbing when he said he spoke some Hindi.
