bump தூக்கிப்போடு tūkkippōṭu (tuukkippooḍu) (4 tr) (of vehicles) hit, bang, strike, knock, crash into, collide with; (inf.) slam; throw s.o/s.t over; jerk
Usage:
அந்தக் கரடுமுரடான சாலையில் வண்டி எங்களைத் தூக்கிப் போட்டது antak karaṭumuraṭāṉa cālaiyil vaṇṭi eṅkaḷait tūkkip pōṭṭatu anda karaḍumoraḍaana rooḍule vaṇḍi engaḷe tuukkipooṭṭudu On that rough road, the vehicle constantly bumped and shook us up and down.
bunch up தூக்கிப்போடு tūkkippōṭu (tuukki pooḍu) (4 tr) put together in a confused way; throw into a heap; clump or bunch together; wad up
Usage:
அவள் தன் துணிமணிகளை எல்லாம் ஒரு கொத்தாகப் பெட்டியில் தூக்கிப்போட்டுப் புறப்பட்டாள் avaḷ taṉ tuṇimaṇikaḷai ellām oru kottākap peṭṭiyil tūkkippōṭṭup puṟappaṭṭāḷ ava tannooḍe tuṇimaṇiyellaam oru kottaa poṭṭile pooṭṭu tuukkippooṭṭu porappaṭṭaa She bunched up all her clothes together willy-nilly in the suitcase and took off.