brave துணிந்துவிடு tuṇintuviṭu (tuṇinjiḍu) (4 intr) resolve to face; dare; stand up to, endure, put up with, bear, suffer, withstand, defy, challenge, confront; act bravely in the face of danger
Usage:
அவன் ஆபத்திலும் பயமில்லாமல் இருக்கத் துணிந்துவிட்டான் avaṉ āpattilum payamillāmal irukkat tuṇintuviṭṭāṉ avan aabattileyum bayamillaama irukka tuṇinjuṭṭaan He braved the situation, even in the face of danger.
dare துணிந்துவிடு tuṇintuviṭu (tuṇinjuḍu) (4 intr) be brave enough (to do s.t.), meet defiantly, face
Usage:
போட்டி என்று வந்தபிறகு நான் எதற்கும் துணிந்து விட்டேன் pōṭṭi eṉṟu vantapiṟaku nāṉ etaṟkum tuṇintu viṭṭēṉ pooṭṭiṇṇu vandadukkappuram naan edukkum tuṇinjiṭṭeen I dare to do great things once I'm in the thick of the competition.
reckless, be துணிந்துவிடு tuṇintuviṭu (tuṇinjiḍu) (4 intr) be out of control; be heedless, rash, impetuous; disregard the consequences or danger of s.t.; be determined, careless, unheeding, thoughtless, (over)hasty, precipitous, daredevil, foolhardy
Usage:
சங்கர் எதற்கும் துணிந்துவிடும் குணம் உடையவன் caṅkar etaṟkum tuṇintuviṭum kuṇam uṭaiyavaṉ sankar edukkum tuṇinjiḍura goṇam irukkravan Sankar's main character trait is to be reckless.