stammer திக்கிப்பேசு tikkippēcu (tikkippeesu) (3 intr) make involuntary pauses or repeat syllables while speaking; stutter, babble (HS99 \S 2.3.5.1 [19])
Usage:
அவனால் திக்கித்திக்கித்தான் பேச முடியும் avaṉāl tikkittikkittāṉ pēca muṭiyum avanaale tikki tikki taan peesa muḍiyum He can't talk well, he only stammers.