disrupt தடைபடச்செய் (1 tr) taṭaipaṭaccey (taḍepaḍa seyyi ) (2b tr) interrupt; destroy the proceedings or activities of; throw into disorder/disarray, disorder, disorganize, cause confusion/turmoil in, disarrange, disturb, upset; suspend, discontinue, interfere with
Usage:
கொள்ளைக்காரர்கள் கோயில் பூஜையைத் தடைப்படச்செய்தார்கள் koḷḷaikkārarkaḷ kōyil pūjaiyait taṭaippaṭacceytārkaḷ koḷḷekkaaranga kooyil puujeye taḍepaḍa senjaanga The robbers disrupted the temple pooja.